De systematiek bevordert inzicht in de voortgang van beleid van het ministerie OCW. Een beleidsindicator is een middel om de voortgang, werking en effectiviteit van beleid te monitoren en evalueren. Met een beleidsindicator wordt er inzicht geboden in zowel de kwantitatieve als kwalitatieve aspecten van OCW-doelstellingen. De systematiek beleidsindicatoren (hierna: systematiek) presenteert meerdere beleidsindicatoren in samenhang, om zo een breed beeld te krijgen op de voortgang op beleidsdoelstellingen en zo beter in te kunnen spelen op de complexe ontwikkeling binnen onderwijs, cultuur, wetenschap en emancipatie. De data in de beleidsindicatoren wordt gebruikt om beleid te monitoren en ondersteunt het bijsturen van beleid. Tevens draagt het bij aan verantwoording, door inzicht te geven in resultaten die worden bereikt door de beleidsinzet. Zo kunnen we continue oordelen of we op de juist weg zijn.
In de systematiek vormt het Regeerakkoord (RA) of Coalitieakkoord (CA) het vertrekpunt. Hieruit worden hoofdthema’s (beleidsprioriteiten), subthema’s (beide met een doelbeschrijving) en waar mogelijk maatregelen afgeleid, die richting geven aan de inzet van OCW. Deze inzet wordt beschrijven in de begrotingen van het ministerie van OCW. Denk aan wetten, voorschriften of beleidsinitiatieven als mogelijke maatregelen die worden ingezet om belangrijke maatschappelijke kwesties binnen deze thema’s aan te pakken.
Bij elk RA of CA komen beleidsteams aan de hand van een beleidstheorie tot de vraag: welke beleidsindicatoren zijn nodig om hoofddoelstellingen te volgen? Beleidsindicatoren worden vervolgens geïdentificeerd en verbonden aan één of meerdere subthema’s, die herleidbaar zijn naar overkoepelende thema’s (de beleidsprioriteiten).
In het jaarverslag, maar ook doorlopend op ocwincijfers.nl is met beleidsindicatoren de voortgang op de doelstellingen van OCW zichtbaar.